Hajda na Vítkov!
Jednym z miejsc, z których można wyruszyć na Vítkov, jest plac Tachovski (Tachovské náměstí), którego nazwa pochodzi od miasta Tachov, gdzie w 1427 roku odbyła się zwycięska bitwa husytów, w której pokonali wojska III krucjaty. Po stronie zachodniej z placem łączy się ulica Husitská. Jej przedłużeniem po stronie wschodniej jest ul. Koněvova, która ciągnie się kilka kilometrów do granic nie tylko Žižkova, ale także Pragi 3. Z placu Tachovskiego można przejść przez tunel Žižkovski do Karlína (Praga 8) lub wejść na wzgórze Vítkov drogą, po obu stronach której pozostały ślady winnic zakładanych przaz Karola IV. od 1358 r. Jedna z nich należała do Vítka z Hory, stąd nazwa tego charakterystycznego podłużnego wzgórza w prawobrzeżnej części Pragi. Jego bryła oddziela dzielnice Karlín i Žižkov, a katastralnie należy do Žižkova. Osiąga wysokość do 270,4 m. Dawniej całe wzgórze pokrywał las, ale później ustąpił miejsca winnicom. W pamiętnej bitwie pod Vítkovem (14 lipca 1420 r.) Jan Žižka z Trocnova na warownym wzgórzu stawił czoła przewadze oddziałów krzyżowców. Dzięki strategicznemu miejscu udało mu się odeprzeć napastników, co skazało I krucjatę Zygmunta Luksemburskiego na niepowodzenie. Od tego czasu wzgórze nazywano Žižkovem, górą Žižki lub Žižkaperkiem. Tutejszym winnicom zadała poważny cios wojna trzydziestoletnią, a po 1757 r., kiedy nadciągnęły wojska pruskie, Vítkov stał sie niewykorzystanym, gołym terenem. W 1824 r. osadzono go drzewami owocowymi, a pod koniec XIX wieku obszar wzgórza został przekształcony w sad miejski. Jeden z kamieni węgielnych Teatru Narodowego pochodzi właśnie z Vítkova. Jest to kamień kwarcowy wzięty z miejsc w pobliżu altany widokowej, o której sądzono, że stoi na środku pola zwycięskiej bitwy Jana Žižki. Na kamieniu widniał napis „Žižkov“, a na białej tablicy dedykacja: „Najmłodszemu strażnikowi narodu - najstarszy strażnik Pragi”.
Na Vítkovie znajdują się funkcjonalistyczne budynki Narodowego Miejsca Pamięci oraz Muzeum Wojska i Wojskowego Instytutu Historycznego z przełomu lat 20. i 30. XX w., pomnik konny Jana Žižki z 1950 r. autorstwa Bohumila Kafki oraz altana widokowa. Wizyta na Vítkovie przynosi z sobą nie tylko przyjemny spacer, ale także ciekawy widok na panoramę Pragi i jej centrum. Ekspozycje wymienionych wyżej instytucji oferują lekcję historii o państwowości i wojskowości Czechosłowacji. Niewielki plac nosi miano Tachovskiego dopiero od 1958 r. Na południe od placu wiedzie ulica Chlumova, która go łączy z placem Prokopa (Prokopovo náměstí). Przy jego dłuższych stronach stoja kamienice czynszowe, a na parterze obu narożnych kamienic po stronie poludniowej znajdują się restauracje. Karczma Pod Słowiańską Lipą (U Slovanské lípy), która ma wystrój wnętrza w stylu Pierwszej Republiki, jest prawdopodobnie najstarszą restauracją na Žižkovie. Jej historia sięga co najmniej XIX w.
Po północnej stronie placu znajduje się ujście tunelu Žižkovskiego. Przeznaczony jest tylko dla pieszych i rowerzystów, a prowadzi pod Vítkovem do ulicy Thámovej w Karlínie. Ma około 300 m długości, został zbudowany w latach 1950 - 1953 i miał służyć jako schron przeciwlotniczy. Na placu znajdowała się kiedyś waga miejska umieszczona w małym domku, który zburzono w trakcie budowy tunelu. W 1889 r. w pobliżu placu uruchomiono jedną z pierwszych elektrowni w Pradze, którą zaprojektował i wyposażył znany wynalazca František Křižík. Jej eksploatację zakończono w 1926 r.
Na uwagę zasługuje zabytkowy dom z alegoryczną postacią mężczyzny na rogu ulicy Chlumovej. Jest to budynek Praskiej Miejskiej Kasy Oszczędności, której funkcjonalistyczna przebudowa zrealizowana według projektu Leo Lauermanna datowana jest na 1937 r. W pobliżu rynku, przy ulicy Koněvovej 19, znajduje się pozostałość dawnej hali targowej i „sokolovna“ czyli obiekt sportowy pionierskiej organizacji wychowania fizycznego i sportu „Sokol“.
