Plac Jiřiego z Poděbradów
Nazwa dzielnicy Vinohrady pochodzi od średniowiecznych winnic, które rozciągały się na południowo-zachodnich zboczach za bramami Nowego Miasta nad Końskim Targiem czyli dzisiejszym placem Wacława (Václavské náměstí). Vinohrady leżą na wschód od Nowego Miasta, na północy graniczą z Žižkovem, na wschodzie ze Strašnicami, na południu z Vršovicami, a na południowym zachodzie przylegają do Nusli. Pod nazwą Viničné Hory były samodzielną gminą od 1788 r. W 1867 przemianowano je na Královské Vinohrady. Do 1875 obejmowały one również terytorium Žižkova, następnie gmina została podzielona na dwie części zwane Královskimi Vinohradami I (później Žižkov) i Královskimi Vinohradami II, które po nadaniu w 1877 r. Královskim Vinohradom I nazwy Žižkov, otrzymały z powrotem nazwę Královské Vinohrady, a w 1879 rówmież prawa miejskie. Samodzielnym miastem były do 1922 r., kiedy to zostały przyłączone do tzw. Wielkiej Pragi. Do 1949 r. stanowiły samodzielną dzielnicę Praha XII. Po ponowym podziale administracyjnym w 1949 zostały rozdzielone na dwie, a od 1960 roku nawet na pięć części należących do różnych dzielnic. Jednocześnie zachodnia część Vinohradów stała się centrum nowej dzielnicy Praga 2. Od 1960 r. obowiązuje nazwa Vinohrady.
Plac Jiřiego z Poděbradów (náměstí z Poděbrad pierwotnie náměstí krále Jiřího) znajduje się w części dzielnicy Vinohrady należącej do miejskiego okręgu Praga 3. Plac nosi imię czeskiego króla Jiřiego z Poděbradów. Jego dominantą jest rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pod koniec XIX w., wkrótce po wybudowaniu pierwszego kościoła parafialnego św. Ludmiły stojącego na dzisiejszym placu Pokoju (náměstí Míru), rozrastające się Vinohrady musiały nadal pracować nad problemem ciągłego niedostatku przestrzeni sakralnych dla katolików. Tymczasowe rozwiązaniem było wykorzystanie kaplicy św. Alojzego (sv. Aloise), konsekrowanej pod koniec 1913 r. w nowo powstałym przy placu budynku szkolnym. W 1919 r. ogłoszono konkurs architektoniczny, którego celem było wyłonienie najlepszego projektu kościoła i opracowania koncepcji urbanistycznej zagospodarowania placu. Ostatecznie budowę świątyni powierzono bezpośrednio słoweńskiemu architektowi Josipowi Plečnikowi, który zaprosił do współpracy swojego ucznia i przyjaciela - Otto Rothmayera. W ten sposób w latach 1928-1932 powstał pierwszy budynek sakralny niepodległej Czechosłowacji.
Architekt zainspirował się korzeniami chrześcijaństwa, liturgią wczesnochrześcijańską i jej symboliką, którą połączył z elementami czysto czeskimi, nawiązującymi do czasów Karola IV. Rysunek architektoniczny elewacji symbolizuje królewskie futro z gronostaja, jabłko z krzyżem na szczycie wieży nawiązuje do Jezusa Chrystusa jako władcy. Na szerokiej wieży głównej o wysokości 42 m, we wnętrzu której ukrywa się unikalna rampa wejściowa, znajduje się okrągły - największy w Czechach - zegar o średnicy 7,5 metra. Jednonawowe wnętrze, którego nieotynkowane ścianany z cegły ozdobione są małymi złotymi krzyżami, zwieńczone jest drewnianym kasetonowym stropem. W nawie dominuje figura Jezusa Chrystusa wykonana z pozłacanego lipowego drewna - dzieło Damiana Pesana. Dekorację okien z motywem Serca Pańskiego zaprojektował Karel Svolinský.
W podziemiach kościoła znajduje się krypta, do budowy której Plečnik wykorzystał części muru zburzonego podczas adaptacji kompleksu Zamku Praskiego przeprowadzonej na życzenie prezydenta T. G. Masaryka.
W 2018 roku kościół otrzymał nowy ołtarz zaprojektowany przez architektów Josefa Pleskota i Norberta Schmidta. Wykonany został przez rzeźbiarza Petra Váňę z jednego kawałka białego marmuru z Carrary, a umieszczo go w geometrycznym środku budynku. W 2010 roku kościół został uznany za zabytek kultury narodowej i rozważano jego nominację do wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Kolejnym istotnym elementem placu Jiřiego z Poděbradów jest fontanna o nazwie „Zjednoczona Europa“ oraz masywny wywietrznik metra autorstwa rzeźbiarza Petra Šedivégo. Na placu znajduje się wejście do stacji metra linii A - Jiřího z Poděbrad. Metro zaplanował tu w latach trzydziestych ing. Belada. Po południowej stronie placu, na dziedzińcu domu przy ulicy Vinohradskiej 68, umiejscowiony jest godny uwagi budynek domu modlitwy Wspólnoty Baptystów wzniesiony w 1921 r. wg projektu arch. Bohumíra Kozáka.
Plac Jiřiego z Poděbradów jest popularnym miejscem spotkań. Zarząd dzielnicy Praga 3 regularnie organizuje tu jarmarki farmerskie oraz tradycyjne imprezy kulturalne i okolicznościowe np. Vinohradzkie Winobranie (Vinohradské vinobraní) czy Karnawał Žižkovski (Žižkovský masopust).