Cmentarze
Cmentarze Olšańskie (Olšanské hřbitovy) to centralny i największy kompleks cmentarny w Pradze i Czechach o powierzchni ponad 50 hektarów. Obejmuje 12 cmentarzy, około 25 000 grobowców, prawie 200 kaplic, 65 000 grobów, 20 000 grobów urnowych, 6 ścian urnowych i dwa miejsca rozsiewu prochów. W całym okresie istnienia kompleksu pochowano tu około 2 000 000 zmarłych. Początki Cmentarzy Olszańskich związane są z epidemią dżumy, która nawiedziła Pragę w 1679 r., a po której w styczniu 1680 r. praskie Stare Miasto zakupiło ziemię w starej wsi Olšany (też Wolšany) pod budowę cmentarza dżumowego.Ciała zmarłych składano w jamach wygłebionych w okolicy kościoła św. Rocha, który był kościołem filialnym parafii rzymskokatolickiej przy kościele św. Prokopa. W czasie kolejnej epidemi dżumy w latach 1713-14 nastała konieczność rozbudowy cmentarza. Po 1786 r., kiedy zakazano pochówku w obrębie Pragi, cmentarz stał się centralnym cmentarzem katolickim dla prawobrzeżnych dzielnic Pragi. Dawny cmentarz morowy został przekształcony na cmentarz powszechny (I cmentarz), a jednocześnie założono i poświęcono nowy II cmentarz. W XIX w. przybyło siedem następnych cmentarzy, a w maju 1900 r. otwarto z okazji przeniesienia ze zlikwidowanego cmentarza ewangelickiego w Karlínie szczątków Pavla Josefa Šafaříka pierwszy cmentarz bezwyznaniowy o charakterze komunalnym. Ulica Jana Želivskiego oddziela od pozostałych X cmentarz, dołączony w 1910 r., oraz 2. cmentarz komunalny, na którym pochówek rozpoczęto w 1917.
Dwie bramy cmentarne znajdują się przy ulicy Vinohradskiej. Wejście na IV cmentarz w pobliżu centrum handlowego Flora powstało w XIX wieku, położone nieco dalej - w środkowej części cmentarza - wejście główne udostępniono w 1928 r. W lewo od głównego wejścia znajduje się Główna Sala Ceremonialna, zbudowana w 1894, a następnie przebudowana w 1928 . W pobliżu wejścia z ul. Jana Želivskiego znajduje się Nowa Sala Ceremonialna - pierwotnie kaplica, która została przebudowana w 1921 r. przez architekta Františka Nevola na pierwsze praskie krematorium. Jako sala ceremonialna zaczęła służyć po 1932, kiedy budynek przestał pełnić rolę krematorium. Część 2. cmentarza komunalnego to cmentarz prawosławny z kościołem Zaśnięcia Matki Bożej, zbudowanym według projektu architekta Vladimíra Brandta i konsekrowanym w 1925 r.
W krypcie kościoła jest pochowany pierwszy premier Czechosłowacji - dr Karel Kramar. Ważną część 2. cmentarza komunalnego stanowią honorowe cmentarze wojskowe z I i II wojny światowej.Cmentarze Olszańskie są znaczącym pomnikiem kultury z niezwykle cenną artystycznie kolekcją rzeźb nagrobnych i architektury od klasycyzmu po współczesność. Swoje dzieła pozostawili tu I. F. Platzer, F. X. Lederer, V. Prachner, J. Max, J. Malínský, J. V. Myslbek, B. Schnirch, J. Štursa, J. Kotěra,
O. Zoubek i inni. Wśród pochowanych jest wiele znanych osobistości różnych dziedzin życia publicznego (m.in. mieszkańcy Žižkova - Franta Sauer i Jaroslav Ježek), przedstawiciele świata nauki, kultury, polityki i sportu. Drugi cmentarz komunalny jest połączony z Nowym Cmentarzem Żydowskim, który został otwarty w 1890 r. po zamknięciu Starego Cmentarza Żydowskiego na Žižkovie (ul. Fibichova). Jego dochowana część znajduje się się w dzisiejszych Mahlerovych Sadach. Sala ceremonialna wraz z dostojnym domem modlitwy, dom przedpogrzebowy, budynki administracyjne i pomocnicze oraz mur ochronny wokół cmentarza zbudowano w stylu neorenesansowym. Salę ceremonialną zaprojektował architekt Bedřich Münzberger. Jednym z najbardziej popularnych miejsc jest grób pisarza Franza Kafki. Pochowany jest tu również pisarz Ota Pavel. Do dziś na cmentarzu dokonuje sę pochówku i choć tradycja żydowska zabrania kremacji zmarłych, cmentarz posiada specjalne zezwolenie na prowadzenie gaju urnowego. Z opcji tej korzystają w szczególności małżeństwa mieszane.
