Połnocno-zachodnie granice Žižkova

Do połowy lat 70. XIX w. praskie mury miejskie tworzyły wyraźną granicę między Žižkovem a miastami praskimi. Po ich wyburzeniu pozostała jeszcze jedna przeszkoda na drodze do płynnego połączenia sieci ulic Pragi i Žižkova - kolej. Dwie główne arterie Žižkova (ulice o pierwotnych nazwach Husova i Karlova, obecnie Husitská-Koněvova i Seifertova-Táboritská) wiodły jednak pod trasą obu "kolei żelaznych" (Czeską Koleją Północną i koleją łącznikową), co ułatwiało połączenie komunikacyjne. Rozkwit kolei często prowadził do zaniku popularnych miejsc, przykładem może być dawny folwark i gospoda Krenovka (Husitská 42), które od połowy XIX w. były stopniowo adaptowane na budynki Praskiej Kolei Łącznikowej. Zbiór zachowanych torów i budynków Praskiej Kolei Łącznikowej, Kolei Państwowej i Praskiej Kolei Turnovsko-Kralupskiej ilustruje powstanie i rozwój komunikacji kolejowej w Pradze od połowy XIX w. Naturalna granica między Karlínem a Žižkovem, którą tworzy charakterystyczna bryła wzgórza Vítkov, została przerwana dopiero w 50. latach ubiegłego wieku przez przebicie tunelu dla pieszych (Tunel Žižkovski).