Zdá se, že používáte prohlížeč, jenž nepodporuje aktuální technologie pro zobrazování obsahu na webu. Doporučujeme Vám prohlížeč aktualizovat nebo si stáhnout takový, jenž dnešní standardy splňuje.

Aktualizovat

Na vašem soukromí nám záleží

My, Městská část Praha 3, IČO 00063517, používáme soubory cookies k zajištění funkčnosti webu a s Vaším souhlasem i mj. pro zlepšení kvality našich webových stránek a jejich obsahu. Kliknutím na tlačítko „Povolit vše“ souhlasíte s využívaním cookies a předáním údajů o chování na webu.

Přeskočit na hlavní obsah

Ul. Bořivojova

Dzisiejsza stosunkowo długa ulica łamiąca się pod kątem prostym od Rajskiej zahrady do ulicy Lucemburskiej obejmuje oprócz dawnej ulicy Bořivojovej także dawną ulicę Riegrovą. Do ich połączenia doszło w 1947 r. Do ważnych budowli przy ul. Bořivojovej należał Dom Narodowy na Žižkovie (nr 1216) zbudowany w latach 1910-1911. Mieściła się w nim restauracja, kawiarnia, sala taneczna i pokoje hotelowe. Po otwarciu służył życiu towarzyskiemu, zabawom tanecznym i innym wydarzeniom społecznym. Na jego terenie działała również szkoła handlowa. W okresie socjalizmu stał się zwykłym obiektem noclegowym, ale obecnie przywrócono mu reprezentacyjną funkcję restauracyjno-hotelową.

W kamienicy nr 816 przy dawnej ulicy Riegrovej urodził się 23 września 1901 r. poeta Jaroslav Seifert, co od 2001 roku upamiętnia umieszczona tu tablica. Jednym z głównych dzieł Seiferta traktującym o Žižkovie są jego wspomnienia z dzieciństwa i młodości Wszystkie uroki świata. „Doświadczyłem wszystkiego, zanim Staw Olšański zaczął być czymś więcej niż Morze Śródziemne, zanim Rajski Ogród zatriumfował nad Laskiem Bulońskim, a Żydowskie Piece zaczęły mnie pociągać bardziej niż Mont Blanc; zanim poznałem piękno kraju, w którym mieszkam i miasta, które jest moim domem, a którego nie zamieniłbym na wszystkie uroki i sensacje świata“. W swoich wspomnieniach porównuje atmosferę Žižkova do atmosfery Paryża nazywając prostszą wersją paryskich bulwarów žižkovskie uliczne pogawędki, kiedy ludzie zasiadali na wyniesionych stołkach i krzesłach i rozmawiali między sobą często siedząc po przeciwległych stronach ulicy. W młodości koncentrował się Seifert jako uczestnik spotkań robotniczych i marszów protestacyjnych na poezji proletariackiej. Žižkovowi zadedykował też swoje zbiory Gwiazdy nad Rajskim Ogrodem i Miasto we łzach.

Login